Witam wszystkich czytających!
Dzisiaj przedstawię wam anime o nazwie 11eyes.
No to zaczynam:
No to zaczynam:
11eyes
Oryginalny tytuł: 11eyes -罪と罰と贖いの少女-
(Tsumi to Batsu to Aganai no Shōjo)
Gatunek: akcja, fantasy, romans
Liczba odcinków: 12
Autor (anime): Masami Shimoda
Studio: Dogakobo
Rok wydania: 2009
Anime
powstało na podstawie gry typu eroge o tym samym tytule. Głównymi bohaterami
serii jest grupa nastolatków, których główną wspólną cechą są posiadane przez
nich supermoce. Tytuł 11eyes nawiązuje do ilości głównych bohaterów, którzy
łącznie posiadają właśnie jedenaście oczu, gdyż Kakeru nosi opaskę na swym
prawym oku.
Historia
rozpoczyna się w momencie, gdy dwójka głównych bohaterów Yuka Minase i Kakeru
Satsuki mają zaledwie po kilka lat. Oboje mieszkają w sierocińcu, w którym
przebywa również starsza siostra Kakeru, Kukuri. Usiłuje ona zabić Kakeru, po
czym sama popełnia samobójstwo. Później akcja przenosi się o kilka lat wprzód.
Yuka opuściła sierociniec, gdyż adoptowali ją państwo Minase. Kakeru i Yuka
uczęszczają do tej samej szkoły (a nawet są w tej samej klasie). Po lekcjach
Yuka zaprasza Kakeru na przedostatni dzień wyprzedaży organizowanej w centrum
handlowym. Z początku niechętny, w końcu zgadza się i wspólnie wyruszają. Po drodze, na moście, zaczynają
się dziać niewyjaśnione rzeczy. Świat zaczyna się trząść, Kakeru boli owe prawe
oko. Potem nagle wszystko się
zmienia. Ulice stają się opustoszałe, nigdzie nie widać innych ludzi, niebo
zmieniło barwę na krwiście czerwoną, a księżyc na czarną. Nasi bohaterowie
przemierzają ulicę miasta w poszukiwaniu oznak życia. Jedyne na co natrafiają
to dziwne stwory (połączenie człowieka z mackami i muchomorem), które chcą ich
zaatakować. Gdy zostają otoczeni imają zostać skrzywdzeni, nagle ten świat
znika i wracają do swojej rzeczywistości. Na tym mniej więcej kończy się
odcinek pierwszy… Jednak co wydarzy się dalej?? Czy owy świat, który nazwali
Czerwoną Nocą, jeszcze powróci?? Jeśli tak, to z kim przyjdzie im się
zmierzyć?? Czy są inni ludzie w tym świecie?? I o co dokładnie z tym wszystkim
chodzi?!? Tego dowiecie się oglądając anime…
Z
początku fabuła wydawała mi się wręcz bajkowa. Wiecie, grupa nastolatków
obdarzona jakimiś supermocami walczy przeciwko złu, pokonując swoich przeciwników
niemal bez wysiłku. Potem jednak, mniej więcej w połowie serii, w atmosferę
anime zaczynają się wkradać pewne mroczne elementy, a całość powoli przeradza
się w koszmar pełen tajemnic i zagmatwanych rozwiązań. Tak więc, jeśli
ktokolwiek chce w pełni zrozumieć istotę fabuły i jej złożoność musi się nieźle
skupić i dokładnie zagłębić się w opowieść.
Nie zabrakło tu jednak też wątku miłosnego, o czym już wcześniej wspominałem. Rozwija się tu swoisty trójkącik- Kakeru mimo że jest zakochany w Yuce, jest też pod wrażeniem zdolności starszej koleżanki. Kusakabe jest z początku niechętnie nastawiona do obojga, z czasem jednak zaczyna czuć głębsze uczucie do Kakeru. A coraz większa zazdrość Yuki i nie do końca wytłumaczone sytuacje wpędzają ją w obłęd.
Nie zabrakło tu jednak też wątku miłosnego, o czym już wcześniej wspominałem. Rozwija się tu swoisty trójkącik- Kakeru mimo że jest zakochany w Yuce, jest też pod wrażeniem zdolności starszej koleżanki. Kusakabe jest z początku niechętnie nastawiona do obojga, z czasem jednak zaczyna czuć głębsze uczucie do Kakeru. A coraz większa zazdrość Yuki i nie do końca wytłumaczone sytuacje wpędzają ją w obłęd.
Bohaterowie… Kakeru
Satsuki jest głównym bohaterem serii. Od samobójstwa siostry jest zamknięty w
sobie i raczej nieufny względem innych ludzi. Cieplejszymi uczuciami obdarza
swoją przyjaciółkę z dzieciństwa, Yukę, która wciąż stara się zrobić wszystko
by uszczęśliwić Kakeru. Drugim powodem dla którego odsuwa się od ludzi jest
jego prawe oko, które ukrywa pod przepaską. Właśnie w tym oku kryje się moc,
dzięki której Kakeru jest w stanie chronić Yukę i resztę swoich przyjaciół. A
pro po ochrony Yuki… Denerwowało mnie trochę ciągłe zapewnianie Kakeru: „Będę
cię chronił”, „Obronię cię”. Słysząc to po raz kolejny miało się dość, w końcu
Yuka na pewno nie jest głucha i usłyszała go za pierwszym razem…
Yuka Minase jest słodką i raczej bezbronną dziewczyną. Cały jej świat kręci się wokół Kakeru, w którym jest zakochana. Podczas rozwoju akcji jej miłość zacznie przybierać formę obsesji. Yuka stanie się bardzo zazdrosna o Kusakabe z powodu kilku nieporozumień. Jednak, jak większość dziewczyn, nie poprosi Kakeru o wyjaśnienie całej sytuacji, a będzie się wciąż upewniać we własnych domysłach, które nie mają właściwie nic wspólnego z rzeczywistością. Z pewnością będzie to dla wielu postać denerwującą, choć może znajdzie się również ktoś kto ją polubi.
Poza wyżej wymienionymi bohaterami najgłówniejszymi, występują tu także postaci pierwszo- i drugoplanowe. Do pierwszoplanowych możemy zaliczyć:
Misuzu Kusakabe, czerwonowłosa dziewczyna, starsza o rok od Kakeru i Yuki. Należy ona do klanu Kusakabe, który szczycił się posiadaniem 5 demonicznych mieczy. Misuzu, po długich i ciężkich walkach z członkami klanu, zdobyła je wszystkie. Przez to też została odrzucona przez nich. Jest silną kobietą, to ona uczy Kakeru zdolności władania mieczem. Zdaje się mieć największą wiedzę na temat Czerwonej Nocy i wszystkich paranormalnych zjawiskach.
Kukuri Tachibana, dziewczyna- niemowa, do komunikacji posługująca się kartką papieru. Według Kakeru jest ona bardzo podobna do jego zmarłej siostry. Jej zdolnością są niszczące wszystko łańcuchy wychodzące z… niewiadomo skąd.
Yukiko Hirohara, najmłodsza ze wszystkich bohaterów, dziewczyna w okularach o miłym uśmiechu. Pochodzi ona z Dransvenii, skąd uciekła wraz z dziadkiem. Ma rozdwojenie jaźni. Jej druga osobowość jest od niej o wiele groźniejsza. Tak poza tym jest milusią dziewczynką lubiącą macać swoje koleżanki.
Takahisa Tajima, drugi chłopak w grupie, jest w tym samym wieku co Kakeru i Yuki. Jest samotnikiem, posiada zdolności pirokinetyczne.
Shiori Momono, mniej ważna bohaterka, jednak w ostatnich odcinkach odegra dużą rolę. Od samego początku widzimy, że jest coś z nią nie tak, że posiada jakieś zdolności paranormalne. Więcej nie zdradzę na jej temat.
Dodatkowo mamy tu także kilku złych charakterów. Są to czarni rycerze broniący kryształu w Czerwonej Nocy. Ich imiona to: Avaritia, Ira, Invidia, Acedia, Gula, Superbia.
Mamy tu także postacie drugoplanowe. Należą do nich: parka Kaori Natsuki i Tadashi Teruya, których głównym zadaniem jest rozśmieszanie widza poprzez ciągłe bicie Tadashiego; Saiko Akamine, szkolna pielęgniarka, dzięki niej dowiadujemy się jaką przeszłość miał Takahisa.
Yuka Minase jest słodką i raczej bezbronną dziewczyną. Cały jej świat kręci się wokół Kakeru, w którym jest zakochana. Podczas rozwoju akcji jej miłość zacznie przybierać formę obsesji. Yuka stanie się bardzo zazdrosna o Kusakabe z powodu kilku nieporozumień. Jednak, jak większość dziewczyn, nie poprosi Kakeru o wyjaśnienie całej sytuacji, a będzie się wciąż upewniać we własnych domysłach, które nie mają właściwie nic wspólnego z rzeczywistością. Z pewnością będzie to dla wielu postać denerwującą, choć może znajdzie się również ktoś kto ją polubi.
Poza wyżej wymienionymi bohaterami najgłówniejszymi, występują tu także postaci pierwszo- i drugoplanowe. Do pierwszoplanowych możemy zaliczyć:
Misuzu Kusakabe, czerwonowłosa dziewczyna, starsza o rok od Kakeru i Yuki. Należy ona do klanu Kusakabe, który szczycił się posiadaniem 5 demonicznych mieczy. Misuzu, po długich i ciężkich walkach z członkami klanu, zdobyła je wszystkie. Przez to też została odrzucona przez nich. Jest silną kobietą, to ona uczy Kakeru zdolności władania mieczem. Zdaje się mieć największą wiedzę na temat Czerwonej Nocy i wszystkich paranormalnych zjawiskach.
Kukuri Tachibana, dziewczyna- niemowa, do komunikacji posługująca się kartką papieru. Według Kakeru jest ona bardzo podobna do jego zmarłej siostry. Jej zdolnością są niszczące wszystko łańcuchy wychodzące z… niewiadomo skąd.
Yukiko Hirohara, najmłodsza ze wszystkich bohaterów, dziewczyna w okularach o miłym uśmiechu. Pochodzi ona z Dransvenii, skąd uciekła wraz z dziadkiem. Ma rozdwojenie jaźni. Jej druga osobowość jest od niej o wiele groźniejsza. Tak poza tym jest milusią dziewczynką lubiącą macać swoje koleżanki.
Takahisa Tajima, drugi chłopak w grupie, jest w tym samym wieku co Kakeru i Yuki. Jest samotnikiem, posiada zdolności pirokinetyczne.
Shiori Momono, mniej ważna bohaterka, jednak w ostatnich odcinkach odegra dużą rolę. Od samego początku widzimy, że jest coś z nią nie tak, że posiada jakieś zdolności paranormalne. Więcej nie zdradzę na jej temat.
Dodatkowo mamy tu także kilku złych charakterów. Są to czarni rycerze broniący kryształu w Czerwonej Nocy. Ich imiona to: Avaritia, Ira, Invidia, Acedia, Gula, Superbia.
Mamy tu także postacie drugoplanowe. Należą do nich: parka Kaori Natsuki i Tadashi Teruya, których głównym zadaniem jest rozśmieszanie widza poprzez ciągłe bicie Tadashiego; Saiko Akamine, szkolna pielęgniarka, dzięki niej dowiadujemy się jaką przeszłość miał Takahisa.
Grafika...
Hmm... Wydaje mi się, że jest to jeden z największych plusów serii. Otóż
projekt postaci jest dość dokładnie narysowany, choć kreska jest nieco zbyt
wygładzona, przez co z męskich chłopaków zrobili się tzw. piękni chłopcy, a
dziewczyny stały się nazbyt słodkie. Jednak ich wygląd w mniejszym lub większym
stopniu oddaje charakter. Każda zmiana w psychice bohatera ma swoje
odzwierciedlenie w wyglądzie.
Tło jest przedstawione w bardzo dokładny sposób. W zależności od świata, w którym odbywają się wydarzenia, jest ono kolorystycznie przejaskrawione (w ludzkim świecie) lub nazbyt przyciemnione (w Czerwonej Nocy), co w dużym stopniu działa na nasze odczucia i zmysły.
Tło jest przedstawione w bardzo dokładny sposób. W zależności od świata, w którym odbywają się wydarzenia, jest ono kolorystycznie przejaskrawione (w ludzkim świecie) lub nazbyt przyciemnione (w Czerwonej Nocy), co w dużym stopniu działa na nasze odczucia i zmysły.
Muzyka…
Jest świetna. Dobrze komponuje się z wydarzeniami rozgrywanymi na ekranie,
potrafi potęgować doznania widza. Jednak oglądając anime ma się wrażenie, że
nie wyczerpano jej całego potencjału i, że można by wykorzystać ją lepiej.
Opening to naprawdę wspaniała piosenka Arrival of Tears w wykonaniu Ayane, a
ending to Sequentia Asriel.
Kończąc, stwierdzę, że anime, mimo chłodnego
przyjęcia przez widzów I niskich not na wszelkich stronach je opisujących, jest
naprawdę ciekawą produkcją. Może nie jest zbyt wysokich lotów, można by
spodziewać się czegoś lepszego, ale w ostatecznym rozrachunku , po obejrzeniu
wszystkich odcinków, jest ono całkiem niezłe i warte obejrzenia.
Poniżej
wklejam jeszcze dwie inne recenzje anime:
To już wszystko na dziś. Do
przeczytania jakoś za tydzień.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz